Allah İnsanları Niye Yarattı?
Herkesin zaman zaman kafasında bir soru vardır, değil mi? Bu soru öyle bir soru ki, akşam yatarken, beynin yavaşça “Ya neden varım ben?” diye düşünmeye başladığında, sabah olana kadar seni bitirir. O an ne yapacağını bilemezsin. Ya da şöyle bir sahne gözünün önüne gelir: Bir kahve içiyorsun, kahveye bakarken bir anda kendini “Allah insanları niye yarattı?” sorusunun içinde buluyorsun.
Hayatımda o kadar çok şeyi sorguladım ki, bazen kendi kendime “Beni yaratmışlar ama ben gerçekten ne işe yarıyorum?” diye düşünüyorum. Bir gün bir arkadaşım bana “Hadi ya, hep espri yapıyorsun, ama ciddi olsan, çok başka bir insan olursun,” dedi. Ben de dedim ki “Ciddi olmanın modası mı var?” Fakat, işte o anı yaşadım; birden bire ciddi oldum. İnsanı ne yaratmış, ne bekliyor bizden, biz neyiz, neye yarıyoruz?
İnsanları Yaratma Amacı: Kayıp Yüzyılın Komedisinde Bir Karakter Mi?
Beni tanıyorsanız, hayatı çok ciddi almadığımı bilirsiniz. İzmir’de 25 yaşında bir genç olarak, arkadaşlarım her zaman “Bu adamın ciddi konuşması imkansız” der. Ama şimdi biraz derinleşelim, düşündüm ki Allah gerçekten insanları niye yaratmış olabilir? Hani, birini yarattığında bir amacı vardır değil mi? Sizin için de öyle değil mi? Her birinin arkasında bir fikir, bir plan var. Ama bizim varlığımızda çok farklı bir şey var: Eğlence. Bu insan denen varlık, yaratıldığında belki de Allah, “Bunlara biraz mizah vereyim, bakalım ne yapacaklar?” demiştir. Çünkü etrafıma bakınca, hayatın her anı bir şaka gibi!
Bir sabah uyanıyorum, kahvaltı hazırlıyorum. Gözlerim hâlâ uyku modunda ama bir şekilde peynir eklenmiş kahvaltı tabağım hazır. Ama bir bakıyorum, peynirin üç dilimi eksik! Kimseyi suçlamıyorum ama içimde “Acaba Peynir de bana güldü mü?” diye bir düşünce beliriyor. Yani, ben burada bir insan olarak varım ama hayatımda peynirle bir ilişkime başlamışım, onu sorguluyorum! Allah, insanları niye yarattı demek ki, belki de peynirin bize öğretmek istediği bir şey vardı.
Gündelik Hayattan Komik Sahneler
İnsanlar bazen çok derin düşünmeye başladığında, sıkılırlar. Mesela bir gün, bir arkadaşım bana dedi ki: “Hayat niye bu kadar zor? Allah, insanları niye yaratmış?” Cevap vermek zor. Çünkü ben de o an “Hadi ya, Allah da beni yaratırken ‘Bu çocuk kesin her şeyin üstüne espri yapacak, rahat durmaz’ diye düşünmüştür” diyordum. Ama bir de gerçekten ciddi düşündüm; neden zor? Neden sürekli bir şeyleri çözmeye çalışıyoruz? Sonra fark ettim ki, aslında hayatın zorluğu, insana her an bir şeyler sunması ve senin bu sunulanlarla eğlenebilmeni beklemesi.
Bir gün, çok ciddiyim, eve gidiyorum, akşam 10.00 gibi. Sıkıldım, her şeyden bunalıp düşündüm; ‘Acaba Allah insanları niye yarattı?’ O sırada annem beni aradı. “Oğlum, çamaşır makinesini kurdum ama yanlışlıkla ıslakları da koymuşum, sana onu anlatacağım.”
Annemin sesinde bir ciddiyet vardı. O kadar ciddiyetle anlatıyordu ki, içimden gülesim geldi. Çünkü bir insanın hayatındaki en büyük sorunu “ıslak çamaşır” olabilirdi. Ama işin ilginç yanı şu: Bunu bir drama haline getirip, gerçekten de başka birisinin, hayatını çamaşır makineleriyle kurtarmaya çalıştığını hayal ettim. Dedim ki “Belki de Allah bizi bu yüzden yarattı, çamaşır makinesi gibi devasa sorunları bile eğlenceli kılmak için!”
İç Ses: Gerçekten Neden Varız?
Bir gün bir kafede oturuyorum, sadece şunu düşünüyorum: “Biz niye buradayız?” Bunu düşünürken iç sesim devreye giriyor:
İç Ses: “Oğlum, niye buradasın? Bunu zaten Allah biliyor, ne gerek var bu kadar kafa patlatmaya?”
Ben: “Evet ama ben de bazen sormak istiyorum, hani bir amacı var mı?”
İç Ses: “Hadi ya, senin amacın zaten kahve içmek, espri yapmak, çamaşır makinesiyle dalga geçmek. Tamam, belki derin anlamlar taşıyoruz ama hep bir şeylerin üstünden geçiyoruz, ne yapalım!”
İşte, bazen kafada o kadar karmaşık düşünceler dönüyor ki, ne diyeceğini bilemiyorsun. Belki de Allah bizi, hayatı biraz eğlenceli hale getirelim diye yarattı. Yani ciddiyetin de, esprilerin de bir amacı olabilir. İnsanoğlu olarak sürekli bir şeyleri keşfetmeye çalışan varlıklarız. Belki de Allah, bizi keşfetmeye değil, keşfettiklerimizi eğlenceli şekilde yaşamaya göndermiştir.
Sonuç: İnsanoğlu Eğlence İçin mi Var?
Bence Allah insanları yaratırken, baştan sona eğlenceyi koymuş olabilir. Gündelik hayatın içindeki komik anlar, bazen iç sesimiz, bazen de çamaşır makinesi gibi basit şeyler, aslında hayatın ne kadar eğlenceli olduğunu hatırlatıyor. Sonuçta, belki de bizler, her anı ciddiyetle değil, mizahla yaşamalıyız. Çünkü bir insan, hayatı eğlenerek ve espri yaparak geçirmeli ki, Allah’ın yarattığı anlamı keşfetsin.
Hayat bir çamaşır makinesi gibi olabilir, ama komik bir yönü varsa, neden bunu ciddiye alalım ki?